Van Gölü hepimizin bildiği gibi canım ülkemin en büyük gölü. Akdamar Adası da bu gölün en büyük adası olup 3km’lik bir kıyı şeridine sahip. Öncelikle Ada’nın isminin nereden geldiği ile ilgili efsaneyi sizlerle paylaşmak istiyorum, son derece ilginç.Zamanında Ada’da yaşayan Ermeni baş keşişinin Tamara adında dillere destan güzelliği olan bir kızı varmış, ada dışında bir köyde çoban olan bir genç, bu kıza aşıkmış. Tamara’yı görmek için her gece adaya yüzermiş, Tamara’da elinde fener ile çobana yerini belli edermiş. Bir gün kızın babası bu olayı fark etmiş ve elinde fenerle adada sürekli yer değiştirmiş, zavallı çoban ordan oraya yüzerken, gölün fırtınalı olmasının da etkisiyle yorulur ve boğularak ölür. Boğulmadan önceki son sözü “Ah!! Tamar” olur ve son harfi söyleyemeden mavi sulara gömülür. Bunun üzerine kız da kendini göle bırakır ve ikiside ölürler. O günden sonra ada Ah Tamar olarak anılır, ve Türkçeye uyarlamak adına Akdamar olarak lugatımıza geçer. 
Yabancı turistlerin her mevsim akınına uğrayan bir ada. Malesef ki yabancılar ülkemizin kıymetini bizlerden çok daha iyi biliyorlar ve bizim belkide hiç bilmediğimiz gizli cennetlerimizi bizden çok daha önce ziyaret ediyorlar.Neyse biz konumuza dönelim.

Okadar ilginç bir tarihi var ki Akdamar adasının, ilgiyle takip edeceğinizi umut ediyorum. Tarihi 700’lü yıllara dayanıyor Akdamar adasının, tabi bu bilinen tarihi. 908 yılında kendini Vaspuragan Kralı ilan eden I. Gagik krallığının başkentini Akdamar Adası’na taşımış ve adaya saraylar, liman, kilise, kasaba ve çarşılar inşa etmiş.

(Kilise’nin 1923 Çekilmiş Fotoğrafı)

Dikkat ederseniz eskiler adalara çok önem vermişler, bu önemin başlıca sebebinin adayı korumanın daha kolay olmasından ötürü olduğunu düşünüyorum, I. Gagik’te benim gibi düşünüyor olsa gerek ki başkentini adaya taşıyacak kadar ileri gitmiş.

16. Yüzyıl’a kadar adada yerleşim ve yaşam devam etmiş ta ki Osmanlı- İran savaşında tahrip edilene kadar. Bu tarihten sonra ayakta bir tek bugünkü adıyla Akdamar Kilise’si kalmış, ve Ada’da 300 kişi kadar Ermeni kilise keşişi ikamet etmiş ve 1900’lerin başında onlar da adayı terk etmişler. Ada uzun yıllar Ermeni ruhani başkanlığına ev sahipliği de yapmıştır bu süreçte.

Tarihi eserlerimizi korumakta çok başarılı olduğumuzdan olsa gerek, 1951 yılında Ermenilere ait yapılar, heykeller vs. yıktırılmaya başlandı. Akdamar Kilisesi’nin Şapel’i de yıkıldı, tam kilisenin tümü yıkılacakken araya gazeteciler, valiler ve yetkili kişiler girerek yıkım durduruldu ve kilise kurtuldu.

Gelin görünki restore çalışmaları son derece ağır ilerliyor. Hepimizi üzen Van depreminde kilisenin 1100 yıllık yapısı zarar görmezken, restore edilen kısımlarında çatlaklar oluştu. Ümit ediyoruz ki restorasyonlar daha özenli yapılacaktır bundan sonra.

Kilise’nin benim için en etkileyici cephesi kuzey cephesi. Yukarıda fotoğrafını gördüğünüz bu cephede İncil’in yazarı St. Markos ve sırasıyla Adem-Havva’nın yasak meyveyi yemesi, cennetten kovulmaları resmedilmiş, devamında Samson’un düşmanını öldürme sahnesi, havariler ve azizler resmedilmiş. Yine kuzey cephesinde kartal, tavuskuşu ile Yuda kentinin hükümdarları Lezekiel ve Esaisas canlandırılmış.

Kilisenin en zengin cephesi kuzey cephesi olup, diğer cepheleri merak ediyorsanız sizi Akdamar’ı ziyaret etmeye davet ediyorum.

Ulaşım

Van’a 52, Van Gevaş ilçesi’ne 12 km uzaktadır. Uçakla veyahut otobüs ile Van’a ulaştıktan sonra, Gevaş ilçesine Van’dan otobüs seferleri mevcuttur. Gevaş’a geldikten sonra Akdamar İskelesi’nden düzenlenen turlar ile adaya yolculuğunuzu tamamlayabilirsiniz.